درباره پیکا یا هرزه‌خواری
تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۶۴۹۱۶
پیکا یک اختلال خوردن است که با مصرف مداوم مواد غیرغذایی به مدت بیش از یک ماه مشخص می‌شود. افراد مبتلا به پیکا ممکن است انواع مختلفی از اشیاء ازجمله خاک، رس، یخ، مواد شوینده لباس و حتی تراشه‌های رنگ را ببلعند. درحالی‌که پیکا در کودکان خردسال بیشترین شیوع را دارد است، ممکن است در بزرگ‌سالان در زنان باردار و به ویژه افراد مبتلا به ناتوانی‌های ذهنی، تأخیرهای تکاملی یا سایر اختلالات روانی نیز رخ دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
علت دقیق پیکا نامعلوم است، اما تصور می‌شود به ترکیبی از عوامل مرتبط باشد، ازجمله:
-کمبودهای تغذیه‌ای: پیکا ممکن است راهی برای برطرف کردن نیازهای تغذیه‌ای افراد باشد. به‌عنوان‌مثال، افراد مبتلا به کم‌خونی فقر آهن ممکن خاک یا رس بیفتد، زیرا خاک حاوی آهن است.
تکانش‌های حسی یا دهانی: پیکا ممکن است به میل برای ارضای نیازهای حسی یا دهانی مربوط باشد. به‌عنوان‌مثال، افراد مبتلا به پیکا ممکن است از بافت یا طعم مواد غیرغذایی لذت ببرند.
عوامل روان‌شناختی: پیکا ممکن است راهی برای مقابله افراد با استرس، اضطراب یا خستگی باشد.
عوامل فرهنگی یا محیطی: در برخی فرهنگ‌ها، پیکا قابل‌قبول است یا حتی تشویق می‌شود. به‌عنوان‌مثال، در برخی نقاط جهان، مصرف کمی خاک یا رس به صورت سنتی رایج است.
علائم پیکاعلامت اصلی پیکا مصرف مداوم مواد غیرغذایی است. افراد مبتلا به پیکا ممکن است این مواد را به طور پنهانی یا آشکار مصرف کنند. آنها همچنین ممکن است ترجیح خاصی برای برخی مواد مانند خاک، یخ یا مواد شوینده لباس نشان دهند.
علاوه بر مصرف مواد غیرغذایی، افراد مبتلا به پیکا ممکن است همچنین دچار این عوارض هم باشند:
کمبودهای تغذیه‌ای: پیکا می‌تواند منجر به کمبودهای تغذیه‌ای، به ویژه اگر مواد غیرغذایی مصرف‌شده ارزش تغذیه‌ای نداشته باشند، شود. این می‌تواند منجر به انواع مشکلات سلامتی ازجمله کم‌خونی، یبوست و کاهش وزن شود.
آسیب‌های جسمی: بلع مواد غیرغذایی همچنین می‌تواند منجر به آسیب‌های جسمی مانند خفگی، انسداد روده و سوراخ شدن آن شود.
مشکلات اجتماعی یا عاطفی: پیکا همچنین می‌تواند منجر به مشکلات اجتماعی یا عاطفی مانند قلدری، انزوا و شرم شود.
تشخیص پیکاپیکا معمولاً بر اساس ترکیبی از شرح‌حال، معاینه جسمی و تست‌های آزمایشگاهی تشخیص داده می‌شود. پزشک تاریخچه پزشکی و علائم فرد را بررسی کرده و معاینه جسمی برای بررسی علائم کمبودهای تغذیه‌ای، آسیب‌های جسمانی یا سایر مشکلات پزشکی انجام می‌دهد. تست‌های آزمایشگاهی نیز ممکن است برای ارزیابی وضعیت تغذیه‌ای فرد و رد کردن سایر بیماری‌ها انجام شود.
درمان پیکا
درمان پیکا بستگی به علت زمینه‌ای و شدت علائم فرد دارد. در برخی موارد، درمان تنها شامل ارائه آموزش و حمایت از فرد و اعضای خانواده آنهاست. در موارد دیگر، درمان‌های شدیدتر مانند درمان رفتاری یا مکمل‌های تغذیه‌ای ممکن است لازم باشد.
پیشگیری از پیکاهیچ راه قطعی برای پیشگیری از پیکا وجود ندارد، اما چند کار وجود دارد که والدین و مراقبان می‌توانند برای کاهش خطر دچار شدن کودکان به آن انجام دهند:
-فراهم کردن محیطی امن و مطمئن: مطمئن شوید که مواد غیرغذایی دور از دسترس کودکان نگهداری می‌شوند.
آموزش کودکان در مورد خطرات پیکا: با کودکان در مورد خطرات خوردن مواد غیرغذایی صحبت کنید و به آنها برای خوردن غذاهای مغذی تقویت مثبت بدهید.
-درخواست کمک حرفه‌ای: اگر نگران هستید کودک شما ممکن است مبتلا به پیکا باشد، با پزشک یا متخصص کودکان صحبت کنید.
اگر شما یا کسی که می‌شناسید به پیکا مبتلا هستید، دریافت کمک حرفه‌ای مهم است. تشخیص و درمان زودهنگام می‌تواند از بروز عوارض جلوگیری کرده و به بهبود سلامت و حال عمومی فرد کمک کند.
کد خبر 818530 برچسب‌ها مجله نکته بهداشتی روز سوء تغذیه تغذیهمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: مجله نکته بهداشتی روز سوء تغذیه تغذیه کمبودهای تغذیه ای تواند منجر تغذیه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۶۴۹۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ میلیون مبتلا به دیابت در کشور/ آمار زخم‌های مزمن در دیابتی‌ها
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. دکتر حسام‌الدین علامه در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند. وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند. علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند. وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد. وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: 56 راز سلامت مردان که حتما باید بدانید بهترین میوه برای تقویت سیستم ایمنی بدن تشخیص زودهنگام بیماری‌های کبد را جدی بگیرید
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند